Michael Palmer - Druga diagnoza

„Druga diagnoza, czyli o tym czemu nie wolno ufać lekarzom”

Michael Palmer jest autorem wielu powieści, np. Siostrzyczki, Pierwszy pacjent, Krytyczna terapia. Ta ostatnia została zresztą sfilmowana. W moje ręce trafiła, natomiast Druga diagnoza, jego autorstwa. Jest to opowieść o młodej kobiecie Thei Sperelakis, cierpiącej na zespół Aspergera (choroba ta objawia się zaburzeniami społeczno-emocjonalnymi). Jest ona najmłodszą córką słynnego doktora Petrosa Sperelakisa, który pewnego dnia zostaje potrącony przez samochód. Udaje mu się przeżyć, zapada jednak na chorobę zwaną zespołem zamknięcia – co oznacza, że jest w stanie porozumiewać się ze światem tylko za pomocą ruchu gałek ocznych, gdyż reszta jego mięśni jest sparaliżowana. Okazuje się, że wypadek ten nie był przypadkowy, a ktoś dalej czyha na jego życie. Gdy jego córka odkrywa to, mimowolnie wplątuje się intrygę, której finał jest niezwykle zaskakujący.

Muszę przyznać, że książka jest ładnie wydana. Treść jest przejrzysta, a sama okładka jest schludna i nawiązuje poniekąd do tematyki powieści. Ciekawe jest też to, że autor za pomocą książki zapragnął przybliżyć nam problemy z jakimi borykają się osoby cierpiące na zespół Aspergera – co ciekawe jego syn cierpi właśnie na tę chorobę. Jednak, czy fabuła powieści w moich oczach wybroniła się? Niestety, nie do końca. Po przeczytaniu powieści, która fakt faktem była emocjonująca, doszłam do wniosku, że wydarzenia w niej opisane były trochę nierealne. Jakoś nie przekonały mnie pewne rozwiązania zastosowane przez Michela Palmera. Wydaje mi się, że zastosował on najprostsze wyjścia z niektórych sytuacji. A samo zakończenie rzeczywiście zaskakuje, lecz jakoś nie do końca rozumiem co w 100% kierowało bohaterami, że wybrali taką, a nie inną drogę, niby jest to wyjaśnione, ale jakoś tak nijak. Książka mnie wciągnęła, ale ostatecznie pozostawiła pewien niedosyt, a tego bardzo nie lubię.

Bohaterowie powieści też są specyficzni, a patrząc na relacje w rodzinie Sperelakisów stwierdzam śmiało, że Thea cierpiąca na zespół Aspergera jest tam jedną z najbardziej „normalnych” osób. Co do samej bohaterki niby można ją polubić, ale nie jest to jakieś głębokie utożsamienie się i przywiązanie. Nie wiem czemu, ale czegoś mi zabrakło na kartach tej powieści. Mam też zastrzeżenie do tłumacza, gdyż wydaje mi się, że tłumaczył słowa dokładnie tak jak brzmiały po angielsku, przez co zdarza się, że niektóre brzmią jakoś tak nienaturalnie. Oczywiście, fani, których Palmer ma wielu na pewno będą zadowoleni z jego powieści, gdyż patrząc na całokształt książka ta trzyma w napięciu i jest interesująca, ja jednak, jako że to moje pierwsze spotkanie z tym pisarzem nie zostałam rzucona na kolana.

Moja ocena 4-/6

Fuzja

Tytuł: Druga diagnoza

Autor: Michael Palmer

Ilość stron: 416

Wydawnictwo: Albatros A. Kuryłowicz

Rok wydania: 2011
Książkę wygrałam w konkursie organizowanym przez wydawnictwo Albatros A. Kuryłowicz